به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

چطور به همسرمان احترام بگذاریم؟

تاریخ انتشار: ۱۸ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۲۸۸۷۳۲

تعریف احترام در زندگی مشترک چیست؟ احترام را با چه متر و معیاری می‌شود سنجید؟ آیا مؤلفه‌هایی وجود دارد که بشود احترام را در رابطه محک زد؟ در ادامه نگاهی به این موارد داریم.

بیشتربخوانید

لطفا ذهن همسرتان را نخوانید!

احترام رضایتمندی می‌آورد
گاهی فکر می‌کنیم احترام‌گذاشتن در ارتباطات فقط به‌کارنبردن واژه‌های نامناسب است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

گاهی فکر می‌کنیم همین که در را برای کسی نگه داریم، آدم محترمی هستیم یا اگر خانم زودتر از در وارد شود، به او احترام گذاشته شده‌اند. اما تکلیف این موقعیت‌ها چه می‌شود؟ وقتی حال بحث ندارید و طرف اصرار می‌کند بحث کند؛ وقتی نظرات شما نادیده گرفته می‌شود؛ وقتی کمک مالی می‌خواهید و قبل از ارائه کمک، به چندین سؤال باید پاسخ بدهید و.... کمتر پیش آمده این موقعیت‌ها عنوان احترام را مستقیماً به دوش بکشند، در حالی که اگر از پوسته احترام بگذریم، چنین موقعیت‌هایی هستند که تعیین می‌کنند ما از ارتباط، احساس احترام دریافت می‌کنیم یا نه.

احترام‌سنج
برای سنجش احترام مؤلفه‌هایی وجود دارد که به فرد کمک می‌کند خود را ارزیابی کند. شاید چندان نتوان نتیجه را اسیر اعداد و ارقام کرد؛ ولی رضایتمندی طرف مقابل در ارتباط می‌تواند تعیین‌کننده باشد. اما اگر بخواهیم نشانه احترام را در یک جمله مرور کنیم، باید بگوییم: «راه احترام از فروتنی و تواضع عبور می‌کند.»

چیزی برای یادگرفتن هست
آیا جوری به حرف‌های همسرم گوش می‌دهم که همه حواسم را به او بسپارم؟ آیا موقع صحبت‌کردنش سراپا گوش هستم؟ آیا فکر می‌کنم در حرف‌هایش چیزی برای یادگرفتنم هست؟ آیا همسرم را در حدی می‌بینم که از او یاد بگیرم؟ اگر جواب بله است، به او احترام می‌گذارم و اگر نه، باید خود را بررسی کنم و ببینم او را چگونه می‌بینم؟ آیا خیلی عادی به نظرم می‌آید و حرفی برای یادگرفتن ندارد؟ آیا حرف‌هایش تکراری است؟ هرچه هست، نگاه من است که باید اصلاح شود تا آماده احترام‌گذاشتن شوم.

به نیاز‌ها و احساسات او توجه می‌شود
آیا وقتی دارم حرف می‌زنم یا چیزی از همسرم می‌خواهم، موقعیت را در نظر می‌گیرم؟ آیا متوجه شرایط همسرم در لحظه می‌شوم و رفتارم در مسیر همراهی با آن است یا کاری را انجام می‌دهم که می‌خواهم؟ آیا رفتار من جوری است که حال و احساس و نیاز او را تأیید می‌کند؟ آیا من را انسانی می‌داند که موقعیت او را در نظر می‌گیرم و به آن بها می‌دهم؟ اگر جواب بله است، دومین مؤلفه احترام در ارتباط زوجی از سوی من وجود دارد. اگر نه، لازم است روی فهم شرایط و موقعیت بیشتر کار کنم. برای شروع تمرین در این زمینه، سؤال‌کردن گزینه مناسبی است.

جروبحث در کار نیست
آیا می‌توانم گفت‌وگو را بدون جروبحث پیش ببرم؟ آیا دلخوری‌هایم را بر سر همسرم آوار می‌کنم یا قبل از گفتن، چندین بار شرایط را مرور می‌کنم تا به گفتار محترمانه برسم؟ اگر این حواس‌جمعی و مهارت را دارم، سومین مؤلفه احترام هم برایم خوب کار می‌کند و اگر نه، به تمرین نیاز دارم. برای تمرین این مهارت دو چیز لازم است. یکی صبر و یکی مرور چند ادبیات مختلف برای اتفاق پیش‌آمده. جوری که بشود بهترین آن را انتخاب کرد.

نظرات او مهم و مفید است
آیا نظر همسرم را در موضوعات مختلف می‌پرسم؟ آیا نظر و فکر و ایده او برایم مهم است؟ آیا می‌توانم از نظرات او برای خودم بهره ببرم؟ اگر بله، چهارمین مولفه احترام را هم در ارتباطم به کار می‌برم و اگر نه، می‌توان به اولین مؤلفه بازگشت.

از تأییدکردن دریغ نمی‌شود
آیا وقتی همسرم در کنار من است، احساس می‌کند تأیید می‌شود؟ آیا برآیند کلی احساس او از ارتباط با من پذیرفته‌شدن است؟ آیا هرجور باشد و با همه ضعف‌ها و قوت‌هایش برای من قابل قبول و پذیرفتنی است؟ اگر بله، پنجمین مؤلفه هم در جایگاه خوبی به سر می‌برد و اگر نه، باید چیز‌هایی که نمی‌توانم در اخلاق و رفتار همسرم بپذیرم، پیدا کنم و بررسی عمیق‌تری انجام دهم.

درخواست‌ها راحت بیان می‌شود
آیا وقتی همسرم از من چیزی می‌خواهد، کمکی می‌خواهد و تقاضایی دارد، بدون سوال انجامش می‌دهم؟ اگر بله، به او احترام می‌گذارم؛ چون آخرین مؤلفه احترام همین پاسخ دادن به درخواست بدون پرس و سؤال است. اگر این کار را نمی‌کنم، تمرین کنم بدون کنکاش درباره علت، چیزی که می‌خواهد انجام دهم.

منبع: تبیان

باشگاه خبرنگاران جوان وب‌گردی وبگردی

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: دانستنی های روانشناسی زندگی مشترک اگر نه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۲۸۸۷۳۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

به احترام «معلم» برپا ...

به گزارش «تابناک» به نقل از ایسنا، تاریخ هیچ‌گاه فراموش نخواهد کرد جایگاه والای معلمانی را که خود را برای نجات دانش‌آموزان به دل آب و آتش زدند و سال‌ها برا اعتلای نام ایران و تعلیم و تربیت فرزندانشان کیلومترها با پای پیاده در کوه و کمر طی کردند تا ثابت کنند معلم که باشی برای دانش‌آموزت همچون فرزندت از جان می‌گذری.

«امین شکری» یکی از همین معلمان کشورمان است که بیش از ۳۰ سال از عمرش را صرف آموزش کرده و با وجود بازنشستگی، ارق و علاقه به شغلش او را همچنان پابند حرفه‌اش کرده و دست از معلمی برنداشته است و سال‌هاست به صورت رایگان معلمی می‌کند.

عشایر بودیم و ۶ ماه از سال به دور از خانواده درس می‌خواندم 

امین شکری آموزگار ۶۴ ساله ایلامی شهرستان چرداول مرکز سرابله علی‌رغم داشتن خانواده‌ای عشایر و با به جان خریدن دوری از آنها درس خوانده و در سال ۱۳۵۹ وارد آموزش و پرورش شد و با مدرک لیسانس آموزش ابتدایی در مهر ماه ۱۳۸۷ بازنشسته شد اما علی‌رغم بازنشسته شدن، بدون دریافت هزینه‌ای و چشم‌داشتی همچنان معلمی پیشه اوست و به دانش‌آموزان درس می‌دهد.

سرکی به گذشته‌ و کودکی‌اش می‌کشد از اینکه در خانواده‌ای پرجمعیت متولد شده و با توجه به شغل پدرش و امکانات آن دوره به سختی درس خوانده است: «پدرم کشاورز و دامدار بود. در خانواده‌ای نه نفره با شش برادر و یک خواهر زندگی کردم. والدینم کوچ‌رو بودند و بخاطر تحصیل، شش ماه از سال را به دور از والدین در خانه اقوام و خویشان درس می‌خواندم».

همچنان قدردان خانواده‌اش است: « اگر به این جایگاه رسیده‌ام، نتیجه اعتماد والدین و شاهکار خانواده‌ام است که با تدابیر آینده‌نگری من را به این جایگاه رسانده‌اند».

به اینجای صحبتها که می‌رسد به فرزند ۱۰ ساله‌اش اشاره می‌کند و از آرزویش که تربیت فرزندی خوب و تحویل انسانی مفید به جامعه است، سخن می‌گوید.

باز به گذشته برمی‌گردد، هم دوست ندارد چیزی از قلم بیفتد و هم خلاصه گویی می‌کند؛ از همرزمان زمان جنگش گرفته تا دیدارش با رهبری و اینکه چطور شغل معلمی را برگزیده: « سال ۱۳۵۶ با دیپلم فنی در دفتر فنی استانداری به عنوان مسئول آزمایشگاه خاک بتن استان مشغول فعالیت شدم. زمان جنگ به جبهه رفتم دو تا از دوستای خوبم در تپه میمک به شهادت رسیدند؛ دو دیدار با رهبر داشتم و بعد هم تغییر شغل دادم و برای تربیت بچه‌هایی غیور و فداکار به معلمی روی آوردم».

تدریس با روش قدیمی از نظر روحی دانش آموز را زده می‌کند
دوست دارم رایگان به نومعلمان آموزش دهم

امین، معلمی را از مقطع دبستان شروع می‌کند و در دوره اول ابتدایی تلاش کرده با کتاب‌ها، مطالعات وسیع، طراحی آموزشی و شناخت ارزش‌ها فرزندان این مرز و بوم را تا حد توان خوب تربیت کند اما بعد از بازنشستگی هم در خانه و برای بازماندگان از تحصیل و حتی نخبه‌هایی که قصد جهش تحصیلی داشتند، کلاس‌های رایگان برگزار می‌کند.

 

در چندین جشنواره و بدلیل تدوین الگوهایی برای خواندن و نوشتن، روش‌های تربیت بدنی در کردستان و ارزشیابی توصیفی در کرمانشاه و ... حائز رتبه‌های برتر شده‌ اما توضیحات بیشتری درباره این موفقیت‌های شغلی ارائه نمی‌دهد و با نگاهی گذرا از آنها یاد کرده و فقط می‌گذرد :« معتقدم روش‌های تدریس باید مبتنی بر شناخت بچه‌ها و کار کشیدن از آن‌ها باشد تا کلاس خلاق و دانش‌آموزان به خود باوری برسند و عقده‌ای و سرخورده نشوند. اگر معلم متکلم وحده باشد، تاثیر آموزشی ۱۰ درصدی دارد اما اگر کار گروهی در گروه‌های غیر همگن (ضعیف، متوسط، قوی) انجام شود موقعیتی جدید خلق می‌شود و آموزش‌ها صددرصد موثر خواهد بود؛ اما تدریس با روش قدیمی از نظر روحی دانش آموز را زده می‌کند».

مسافت محل زندگی تا محل کارش مسیری پر خطر است و بدون دریافت هزینه با عشق و علاقه‌ای که به معلمی دارد این مسیر را هرروز طی می‌کند؛ عهد بسته تا زمانی که خداوند توانی بدهد به دانش آموزان خدمت کند، اما امیدوار است بتواند به مرکز استان رفته و آنجا به صورت رایگان به همکاران نومعلم ارائه خدمت دهد.

به معیشت معلمان رسیدگی شود

معلمی برایش شغلی عاشقانه‌ است:« اگر با علاقه، شوق و مطالعه با تفاوت‌های فردی بچه‌ها آشنا شویم، با علاقه در کلاس بمانیم، زمان هم زود می‌گذرد و نتیجه کار بهتری را شاهد هستیم، مانند باغبانی که ثمره‌ باغش را می‌بیند، در غیر این صورت در زمان پیری لذتی از کار نمی‌بریم و زمان بازنشستگی از خود شرمنده می‌شویم که چرا در حق فرزندان مدرسه کوتاهی شده است».

وی در ادامه صحبت‌هایش از معیشت معلمان می‌گوید و از وزیر آموزش و پرورش می‌خواهد با توجه به اینکه ایلام جزو استانهای مرزی و محروم است و امکان شغل دوم برای بسیاری از افراد وجود ندارد به معیشت معلمان رسیدگی شود: « از وزیر آموزش و پرورش درخواست داریم نگاه ویژه‌ای به این قشر فداکار جامعه داشته باشند».

امین شکری کلامش را در نهایت با تبریک روز معلم به بزرگواران عرصه تعلیم و تربیت به پایان می‌برد.